Novartis, η αρτιότης του νεο- φιλελευθερισμού

Κάθε μεγάλη απάτη προτάσσει ένα μεγάλο όραμα. Κάθε εκμετάλλευση κρύβεται πίσω από κανόνες ανάγκης. Μα συμβαίνουν τέτοια πράγματα στο χώρο της Υγείας;

του Κώστα Βαξεβάνη

Συμβαίνουν κυρίως στο χώρο της Υγείας. Η φαρμακοβιομηχανία είναι βιομηχανία τεράστιου τζίρου. Απευθύνεται σε όλους γιατί όλοι θέλουν να ζήσουν. Δεν παράγει μόνο ασπιρίνες, αλλά και υποσχέσεις για να ζούμε καλύτερα.

Κάποτε οι άνθρωποι έπαιρναν φάρμακα για να γίνουν καλά, τώρα για να είναι καλά.

Σε αυτόν τον τεράστιο τζίρο, οι όρκοι του Ιπποκράτη και οι τετριμμένες επικλήσεις στον ουμανισμό, όλο και περισσότερο μοιάζουν με το βολικό καδράκι που κρύβει την άσχημη τρύπα στον τοίχο.

Όσο η κοινωνία κάνει αποδεκτή την ανταλλακτικότητα της υγείας και των κοινωνικών αναγκών με το κέρδος, τόσο θα αποκτηνώνεται, θα απαξιώνεται και τελικώς θα χάνει.

Η βιομηχανία φαρμάκου, δεν ξέρει μόνο να κερδίζει αλλά και να κρύβεται. Οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις και ο λομπισμός απομακρύνουν το φάρμακο από το φυσικό του αποδέκτη, αυτόν που το έχει ανάγκη και σταθμίζουν ποιόν θα σώσουν, πώς θα τον σώσουν και αν συμφέρει.

Οι μεγαλύτερες φαρμακοβιομηχανίες που φτιάχνουν αντιρετροϊκά φάρμακα για τον HIV, επί χρόνια αρνούνταν να δώσουν φτηνό φάρμακο στους πληθυσμούς της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής ενώ κατέφυγαν στα δικαστήρια για όσα κράτη έσπαγαν την πατέντα. Προτιμούσαν να πεθαίνουν άνθρωποι απ’ το να κερδίζουν λιγότερα.

Ας μην έχουμε αυταπάτες. Η φαρμακοβιομηχανία είναι μια βιομηχανία στον καπιταλισμό. Αυτό που θα την περιορίσει και θα τη εξανθρωπίσει είναι οι παράγοντες της Υγείας και οι κυβερνήσεις που θα θέσουν όρους και όχι η επιτηδευμένη επικοινωνιακή αθωότητα.

Όσα ζούμε με τη Novartis είναι ο κανόνας

Οι φαρμακοβιομηχανίες δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν έτσι, αν δεν είχαν στηρίγματα και πολιορκητικούς κριούς στον επιστημονικό κόσμο και τις κυβερνήσεις.

Η βιομηχανία εξαγοράζει επιστήμονες, αυτοί με τη σειρά τους προωθούν τη φαρμακοβιομηχανία επιβεβαιώνοντας τις απαιτήσεις της ερευνητικά. Ναι, όλα τα επιστημονικά συμπεράσματα δεν είναι και τόσο επιστημονικά. Στη συνέχεια άλλοι επιστήμονες αναλαμβάνουν την προώθηση. Πληρώνουν γιατρούς για κατευθυνόμενη συνταγογράφηση, δημιουργούν ελαστικές συνειδήσεις αλλά και ελαστικές απαιτήσεις στη χρήση φαρμάκου. Η επιστημονική κοινότητα αρχικά ανέχεται και τελικώς γίνεται μέρος όλου αυτού. Η παραβατικότητα και η παρέκκλιση με το χρόνο γίνονται συνήθεια και η συνήθεια κουλτούρα.

Ο γιατρός που χρηματίζεται από τη φαρμακευτική δεν φαντάζει επίορκος, αλλά μέρος ενός συστήματος “που έτσι λειτουργεί”. Όσοι αντιστέκονται, σε λίγο…

Διαβάστε την συνέχεια στο koutipandoras.gr

Επιμέλεια: www.Pieria.tv