Το Σχολικό κτήριο της Ευαγγελικής Εκκλησίας Κατερίνης, είναι η αφετηρία της εθελοντικής ομάδας που υπηρετεί τον καταυλισμό της Ειδομένης. Επί σειρά μηνών επισκέπτονται προγραμματισμένα την Ειδομένη όπου και μεταφέρουν, για τους εκεί εγκλωβισμένους, ότι έχουν συλλέξει, από τροφή, ρουχισμό και φάρμακα.
Η δεμένη αυτή ομάδα αποτελείται από ανθρώπους της Ευαγγελικής αλλά και Πεντηκοστιανής Εκκλησίας της Κατερίνης.
Την ομάδα αυτή αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε με την κάμερα της διαδικτυακής τηλεόρασης www.Pieria.tv για να σας μεταφέρουμε μια διαφορετική ίσως εικόνα από αυτή που συνήθως βλέπετε από τα ΜΜΕ. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα το καταφέρουμε.
Για όσους δεν γνωρίζουν, η Ειδομένη είναι ένα μικρό χωριό της Ελλάδος ακριβώς στα σύνορα με τα γειτονικά Σκόπια. Διοικητικά υπάγεται πλέον στον Δήμο Παιονίας τής Περιφερειακής Ενότητας του Κιλκίς από τότε που τέθηκε σε εφαρμογή η διοικητική μεταρρύθμιση «Καλλικράτης» ενώ πρίν που ίσχυε η διοικητική μεταρρύθμιση «Καποδίστριας» ανήκε στον Δήμο Αξιούπολης.
Οι κάτοικοι του χωριού Ειδομένη είναι λίγοι στον αριθμό, και μετά βίας πλησιάζουν τους 150. Αποτελούνται δε από ένα μέρος Μακεδόνων γηγενών και ένα μέρος απογόνων προσφύγων, όπου προερχόμενοι από τα παράλια της Μικράς Ασίας εγκαταστάθηκαν στο χωριό αυτό το έτος 1922.
Το χωριό είναι πλησίον της οριογραμμής με τα Σκόπια, όπου υπάρχει πλέον ένα κατοχικό συρματόπλεγμα για να εμποδίζει τους λαθρομετανάστες να εισέρχονται στα Σκοπιανά εδάφη, και στη συνέχεια να οδεύουν σε διάφορες Ευρωπαϊκές πόλεις.
Ο σιδηροδρομικός σταθμός που διασχίζει την Ειδομένη, είναι ο πρώτος κατ’ εξοχήν σταθμός που συναντά ο προερχόμενος από την Ευρώπη ταξιδιώτης.
Μέχρι το 2014 το χωριό αυτό των συνόρων με τά Σκόπια ήταν σχεδόν άγνωστο για τους πολλούς. Από το 2014 μέχρι σήμερα, συρρέουν την Ειδομένη χιλιάδες λαθρομετανάστες διαφόρων εθνικοτήτων, όπως Σύριοι, Αφγανοί, Πακιστανοί, Ιρακινοί, Μαροκινοί και άλλοι.
Όλοι αυτοί αγωνιωδώς κατασκηνώνουν εκεί έως ότου καταφέρουν να περάσουν τά σύνορά μας και να διέλθουν τά Σκόπια για να συνεχίσουν έως την Ευρωπαϊκή χώρα της επιλογής τους.
Οι πρόσφυγες είναι από εμπόλεμες περιοχές όπου κινδυνεύει η ζωή τους και αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την εμπόλεμη χώρα τους πηγαίνοντας σε μια ασφαλέστερη χώρα. Εν προκειμένω, οι πρόσφυγες από την Συρία, εισέρχονται στην Τουρκία όπου και ζητούν άσυλο καθώς το δικαιούνται βάσει της Σύμβασης της Γενεύης του 1951. Από την Τουρκία δεν δικαιούνται να φύγουν, και εφόσον το κάνουν και εισέρχονται παρανόμως σε άλλη χώρα όπως είναι η Ελλάδα, λογίζονται πλέον ώς λαθρομετανάστες.
Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και οι ίδιοι τους αλλά το αψηφούν σκοπεύοντας να φτάσουν σε μια Ευρωπαϊκή χώρα της αρεσκείας τους, κάνοντας χρήση την Συνθήκη Σέγκεν.
Η Ειδομένη είναι το κλειδί για την είσοδο τους στα Σκόπια και στη συνέχεια στη Σερβία, διότι και τά δύο αυτά κράτη είναι εκτός της Συνθήκες Σέγκεν, γι’ αυτό και τα προτιμούν για να εισέλθουν στην Βόρεια Ευρώπη μέσω της Ουγγαρίας.
Η προτίμησή τους αυτή είναι καλά δασκαλεμένη από τους επιτήδειους διακινητές που θησαυρίζουν εις βάρος τους, διότι, από την Ουγγαρία εισερχόμενοι παράνομα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε περίπτωση που θα συλληφθούν, η Ουγγαρία θα θεωρηθεί ως πρώτη χώρα εισόδου τους και θα επαναπροωθηθούν εκεί, και όχι στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια από την Ουγγαρία θα προσπαθήσουν και πάλι να εισέλθουν στην Ευρωπαϊκή χώρα που επιθυμούν έως ότου το καταφέρουν.
Κατά πόσο παίζουν ρόλο οι ηγεσίες Ευρωπαϊκών κρατών για το κλείσιμο των συνόρων στα Σκόπια από το 2015, για να μη μπορούν πλέον οι άνθρωποι αυτοί να περάσουν στην λοιπή Ευρώπη, δεν το γνωρίζουμε, αν και είναι –σύμφωνα με ομολογίες- ηλίου φαεινότερο ότι είναι δάκτυλος και δικός τους.
Κατά συνέπεια, το μικρό χωριό της Ειδομένης μετατράπηκε σε έναν απέραντο καταυλισμό, για να καταλήξουν εκεί όλοι που εισέρχονται παράνομα στην Ελλάδα, και ο καταυλισμός αυτός είναι πλέον ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη.
Επιστρέφοντας στην αποστολή μας, βλέπουμε αρκετές εθελοντικές ομάδες βοηθείας, πέραν της ομάδας από την Ευαγγελική Εκκλησία που ακολουθήσαμε, όπου και βοηθούν τους ανθρώπους αυτούς για να μπορούν έστω και στοιχειωδώς να έχουν μια μικρή άνεση. Οι σκηνές τους κείτονται στο χώμα, με βροχή, κρύο ή καύσωνα. Η τροφοδοσία τους γίνεται τρείς φορές την ημέρα. Η ένδυσή τους εξασφαλίζεται από τις φιλανθρωπικές ομάδες.
Παρατηρήσαμε όμως, ότι, εάν σε κάποιους το φαγητό δεν είναι στην προτίμησή τους, το πετούν στο χώμα άθικτο και έξω από τους τεράστιους κάδους απορριμμάτων που βρίσκονται εκεί για λόγους υγιεινής.
Επίσης, τον ρουχισμό που με κόπο και έξοδα συνέλεξαν φιλανθρωπικές ομάδες, και διανέμεται απλόχερα στους ανθρώπους αυτούς, κάποιοι δεν το εκτιμούν, και εφόσον δεν τους ικανοποιεί η… μόδα, αντί να τον επιστρέψουν και να δοθεί σέ άλλους που τον έχουν ανάγκη, προτιμούν να πετούν τον ρουχισμό στους κάδους σκουπιδιών.
Δεν αποτελεί φυσικά τον κανόνα αυτή η ομάδα ανόητων λαθρομεταναστών, αλλά την εξαίρεση.
Αφήνουμε λοιπόν την εικόνα να συνεχίσει…
Γιώργος Οικονομίδης
0 Comments
You can be the first one to leave a comment.