(Πρώτη δημοσίευση 25.04.2017)
Επανέρχομαι σε ένα πρόσφατο ρεπορτάζ μου για την επίθεση σκύλου σε άνθρωπο στην πλατεία Κατερίνης.
Ο λόγος; Ένα τηλεφώνημα που δέχτηκα εχθές λίγο μετά τις 10 το βράδυ στο κινητό μου, από μια κυρία, την κυρία Π. η οποία ώς φιλόζωη θέλησε να μιλήσουμε για το ρεπορτάζ που έκανα. Ομολογώ ότι ήταν ευγενική και ο μακρύς διάλογος μας εποικοδομητικός.
Εξ’ αρχής με διαβεβαίωσε ότι το επίμαχο ρεπορτάζ μου όλοι το εξέλαβαν ώς προτροπή στον Δήμαρχο να ρίξει φόλα στα αδέσποτα. Την υπερβολή του «όλοι» την προσπερνώ, διότι ναι μεν πέρασε τις 5.000 επισκέψεις το ρεπορτάζ στο Facebook, αλλά τά αρνητικά, υβριστικά, επιθετικά και απειλητικά σχόλια ήταν μόνο από μερικούς καλοθελητές -δήθεν- ζωόφιλους οι οποίοι και ήθελαν να βγάλουν κάποια απωθημένα τους στον «σάκο του μποξ»! Ας είναι… αντέχω, όπως άντεξα για 25 και πλέον έτη που ασχολούμαι με τα κοινά.
Θέλω να μείνω στο «ρεζουμέ» της συζήτησης με την κυρία Π., δηλαδή στην εμμονή κάποιων ότι προτρέπω μέσα από την «πένα» μου τον Δήμαρχο να ρίξει φόλα στα αδέσποτα. Όταν ξαναδιαβάσει κάποιος τά γραφόμενα του άρθρου μου, θα βγάλει τέτοιο συμπέρασμα μόνο από… προκατάληψη. Το ρεπορτάζ ζητάει από τον υπεύθυνο του Δήμου να μεριμνήσει ούτως ώστε η απαράδεκτη αυτή εικόνα με τά αδέσποτα στους δρόμους και ανάμεσα στους ανθρώπους να εκλείψει επιτέλους.
Πακτωλό χρημάτων χορηγεί η Ε.Ε. για την μέριμνα των αδέσποτων.
Προσέξτε και πάλι τί έγραψα: ΜΕΡΙΜΝΑ, το οποίον μεθερμηνευόμενο σημαίνει περίθαλψη, προστασία, φίλιο περιβάλλον και περίσσια αγάπη. ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΟΛΑ!!!
Ακριβώς έγραψα το εξής: «εισπράττει Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις ούκ ολίγες για την μέριμνα των αδέσποτων ζώων, και πολύ θα θέλαμε να γνωρίζουμε πού πάνε αυτά τα χρήματα».
Την ΜΕΡΙΜΝΑ έτσι την αντιλαμβάνομαι εγώ ώς άνθρωπος και ώς δημοσιογράφος που κάνω την δουλειά μου, ή μάλλον το λειτούργημά μου, εφόσον όλα αυτά τά έτη υπηρετώ σε Ελλάδα και εξωτερικό δίχως ένα ευρώ μισθό ή δραχμή της τότε εποχής, ενώ κάποιοι «σκυλόφιλοι» από κεκτημένη ταχύτητα μίσους και ειρωνείας, εξέλαβαν την ΜΕΡΙΜΝΑ ώς προτροπή μου στον Δήμαρχο για φόλα στα αδέσποτα.
Η αγανάκτηση που εξέφρασα ότι «Δεν πάει άλλο πιά, επιτέλους πρέπει να δοθεί ένα τέλος με τά αδέσποτα ανάμεσα στους ανθρώπους, διότι θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα», σημαίνει πως πρέπει ο Δήμος επιτέλους να αρχίσει να αξιοποιεί τυχόν κονδύλια και να περιθάλψει όπως αρμόζει τά αδέσποτα. Εάν αυτό υπονοεί φόλα, τότε ή θα πρέπει να ξαναρχίσω σπουδές ή κάποιοι θα πρέπει να… μάθουν Ελληνικά.
Και κάποιοι (βλέπε κάποιες) από τους κάποιους «σκυλόφιλους» σχολιαστών μου, εκμεταλλεύονται το σύστημα και ψευδώς δηλώνουν ότι περιθάλπουν αδέσποτα για να καρπώνονται δωρεάν τροφή και στείρωση στα ζώα τους, όπως μου καταγγέλθηκε και ερευνάται του λόγου το ασφαλές.
Όπως διαβεβαίωσα και την συνομιλήτριά μου, θα είμαι ο πρώτος που θα εναντιωθώ σε περίπτωση φόλας στα αδέσποτα διότι το θεωρώ καθαρή δολοφονία, αν και δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ένας Δήμος θα μπορούσε να προβεί σε τέτοια εγκληματική ενέργεια.
Με ρώτησε η κυρία Π. εάν είμαι ζωόφιλος και απάντησα ΝΑΙ. Ζωόφιλος με την ουσιαστική του έννοια και όχι «δήθεν» όπως κάποιοι άλλοι. Αυτό όμως δεν με εμποδίζει ώς δημοσιογράφο να λέω τά πράγματα με τ’ όνομά τους (βλέπε άρθρο), και να ζητώ την απομάκρυνση κάποιου επικίνδυνου αδέσποτου που εγκυμονεί κινδύνους για την ασφάλεια και σωματική ακεραιότητα των πολιτών, διότι πάνω από το φιλόζωος για μένα υπερτερεί το φιλάνθρωπος και η ασφάλεια του ανθρώπου. Για το πόσο ζωόφιλος (ή φιλόζωος) είμαι, υπενθυμίζω και την αντίθεσή μου στα ζώα και πτηνά που φυλακίστηκαν από τον Δήμο στο Πάρκο Κατερίνης, με ρεπορτάζ που έκανα και γι’ αυτό. Ναι μεν όμορφα τα ζώα στην όψη, και η χαρά των παιδιών, αλλά δεν παύουν να είναι ζώα ανήκοντα σε φυσικό περιβάλλον και όχι σε φυλακή.
Επειδή όμως όταν απευθύνεσαι (σύμφωνα με την απαράδεκτη συμπεριφορά των σχολιαστών στο Facebook) σε «τυφλούς και μωρούς» κατά την Βιβλική ρύση, και δεν βγάζεις άκρη, επαναλαμβάνω ότι το ρεπορτάζ μου περισσότερο απευθυνόταν στον Δήμο Κατερίνης (ας το ξαναδιαβάσουν) για την αδιαφορία του στην διαχείριση των αδέσποτων, και συγκεκριμένα για τον άσπρο εκείνο σκύλο της πλατείας που επιτίθεται σε τροχοφόρα, είτε αυτοκίνητα, είτε ποδήλατα, είτε καρότσια παιδιών με ρόδες, και ουδόλως σε προτροπή φόλας το οποίον αποτελεί εγκληματική ενέργεια και τιμωρείται από τον Νόμο. Μπορεί κάλλιστα να δοθεί ο σκύλος σε ειδικούς για επανένταξη δίχως τον φόβο πλέον επίθεσης σε ανθρώπους.
Ο επίλογος του ρεπορτάζ μου ήταν για τους «σκυλόφιλους», πως αυτοί οι δήθεν, εάν σκύλος δαγκώσει άνθρωπο δεν θα ενδιαφερθούν, εάν όμως «ο άνθρωπος κλωτσήσει τον σκύλο για να αποφύγει την επίθεση, τότε οι σκυλόφιλοι θα τον σύρουν στα δικαστήρια για «κακοποίηση» ζώου». Από εμπειρία παρελθόντος γνωρίζω καλά τί έγραψα και γιατί το έγραψα. Και ώς «προφήτης» βρήκα και πάλι μπροστά μου τους… δήθεν!!!
Τέλος λοιπόν με το θέμα αυτό και τά συμπεράσματα δικά σας.