ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΒΙΒΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΈΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ – ΚΑΙ Η ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΒΑΣΙΛΈΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Στην προσπάθειά τους να αντιταχθούν στον Θεό της Βίβλου, κάποιοι παρασύρονται σε δήθεν “εθνικόφρονες” εκδηλώσεις φτάνοντας μέχρι του σημείου να κατηγορήσουν την Αγία Γραφή και ιδιαίτερα την Παλαιά Διαθήκη, ως βιβλίο εβραϊκής μυθολογίας που δήθεν στρατεύεται κατά των Ελλήνων.

Δεν θα καταπιαστούμε εδώ να αναλύσουμε πόσο λάθος έχουν σ’ αυτή τους την συκοφαντική εκστρατεία, επειδή είναι ηλίου φαεινότερο ότι κάτω από τα σοβινιστικά κίνητρα που τους διαπνέουν, είναι επόμενο να οδηγούνται και σε υπερβολές και σε κατάφορες αδικίες.

Εντούτοις, θα ήταν δίκαιο να σημειώσουμε –με αφορμή και την τρέχουσα επικαιρότητα– ότι η Βίβλος είναι ίσως το μόνο μη ελληνικό αρχαίο σύγγραμμα που φανερώνει με τόσο δυνατό τρόπο την ελληνικότητα της Μακεδονίας και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Ο βασιλεύς της Ελλάδος

Αναφερόμαστε στην προφητεία του Δανιήλ, που προέλεγε την διαδοχή των εθνών στα χρόνια που θα επακολουθούσαν της εποχής του και σημειώνουμε πόσο καθαρά και μονοσήμαντα προβλέπει τον ρόλο που έμελλαν να παίξουν οι Έλληνες και ο βασιλιάς τους, που θα ηγούνταν στην εκστρατεία προς την Περσία και πιο ανατολικά.

Μιλώντας σε γλώσσα συμβολική ο Προφήτης διηγείται στο κεφάλαιο 8/η~ μια όραση που είδε, σύμφωνα με την οποία συμβολικά «ζώα» εικόνιζαν τις επερχόμενες κοσμοκρατορίες που θα επηρέαζαν τον λαό Ισραήλ και την κατάσταση εκείνης της περιοχής.

Ο Δανιήλ διηγείται πώς αργότερα ο άγγελος Γαβριήλ του εξήγησε ότι:

«Ο κριός, τον οποίον είδες, ο έχων τα δύο κέρατα, είναι οι βασιλείς της Μηδίας και της Περσίας. Και ο τριχωτός τράγος είναι ο βασιλεύς της Ελλάδος· και το κέρας το μέγα, το μεταξύ των οφθαλμών αυτού, αυτός είναι ο πρώτος βασιλεύς. Το δε ότι συνετρίβη και ανέβησαν τέσσαρα αντ’ αυτού, δηλοί ότι τέσσαρα βασίλεια θέλουσιν εγερθή εκ του έθνους τούτου· πλην ουχί κατά την δύναμιν αυτού» (Δανιήλ’ 8: 20-22).

Η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε με καταπληκτική ακρίβεια αφού και η αυτοκρατορία των Μηδο-Περσών επακολούθησε και η Ελληνική εκστρατεία υπό τον Μέγα Αλέξανδρο, που δημιούργησε το μεγάλο ελληνικό κράτος το οποίο όμως στη συνέχεια διαιρέθηκε σε τέσσερα βασίλεια, όπως ακριβώς προείπε η προφητεία.

Πιο συγκεκριμένα μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου το 323 π.Χ., οι στρατηγοί μοίρασαν την αυτοκρατορία ως εξής:

_Οι Αντίπατρος και Κρατερός πήραν Μακεδονία, Ιλλυρία, Ήπειρο και την υπόλοιπη Ελλάδα·
_Ο Πύθωνας πήρε τη Μηδία· 
_Ο Σέλευκος πήρε τη Βαβυλωνία·
_Ο Ευμένης πήρε Καππαδοκία και Παφλαγονία·
_Ο Λυσίμαχος πήρε τη Θράκη· 
_Ο Πτολεμαίος πήρε Αίγυπτο και Κυρηναϊκή· 
_Ο Μένανδρος πήρε τη Λυδία· ο Φιλώτας πήρε την Κιλικία· 
_Ο Αντίοχος πήρε Μεγάλη Φρυγία, Παμφυλία και Λυκία· 
_Ο Νεοπτόλεμος πήρε την Αρμενία και 
_Ο Αρχέλαος πήρε τη Μεσοποταμία.

Σύντομα, όμως, ύστερα από αλλεπάλληλες διαμάχες, συγκρούσεις και συμμαχίες μεταξύ τους, σχηματίστηκαν τα τέσσερα μεγάλα ελληνικά κράτη της Αιγύπτου, της Μακεδονίας, της Συρίας και της Περγάμου.

Στην παρούσα αναφορά το ενδιαφέρον μας στρέφεται ιδιαίτερα στον σαφή και αδιαφιλονίκητο προσδιορισμό του Μεγάλου Αλεξάνδρου ως βασιλιά της Ελλάδας.

Εφόσον, λοιπόν, ο Μέγας Αλέξανδρος αναγνωρίζεται και αναφέρεται «Βασιλεύς της Ελλάδος» ήδη 600 περίπου χρόνια προ Χριστού και μάλιστα 300 περίπου χρόνια πριν από τη δική του γέννηση, ποιος θα μπορούσε με λογικό και δίκαιο τρόπο να τον διεκδικήσει για οποιοδήποτε άλλο λαό, που ούτε καν υπήρχε εκείνη την εποχή, όπως συμβαίνει σήμερα ιδιαίτερα από τους κατοίκους του τεχνητού κρατιδίου στα βόρεια της Ελλάδας;

Όπως καλά γνωρίζουν οι αναγνώστες μας, το περιοδικό «ΤΥΧΙΚΟΣ» δεν ασχολείται με διπλωματικά, εθνικιστικά και άλλα βρόμικα παιχνίδια της διεθνούς πολιτικής. Αναγνωρίζουμε και αγαπούμε όλους τους ανθρώπους ως πλάσματα του Θεού με ίση αξία και ίσα δικαιώματα, χωρίς πολιτικές, φυλετικές ή άλλου είδους διακρίσεις, καθώς «ο Θεός (…) έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων, διά να κατοικώσιν εφ’ όλου του προσώπου της γης, και διώρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς και τα οροθέσια της κατοικίας αυτών» με απώτερο σκοπό «να ζητώσι τον Κύριον, ίσως δυνηθώσι να ψηλαφήσωσιν αυτόν και να εύρωσιν» (Πράξ. 17/ιζ/24-27).

Δεν είναι δυνατόν, εντούτοις, να παραγνωρίσουμε την ιστορική αλήθεια που από τα βάθη των αιώνων βοά και διατυμπανίζει, ότι «ο Ύψιστος είναι Κύριος της βασιλείας των ανθρώπων και εις όντινα θέλει, δίδει αυτήν» (Δαν. 4/δ/25), στα πλαίσια της οποίας και ο Αλέξανδρος και οι Έλληνες έπαιξαν το ρόλο τους προετοιμάζοντας την έλευση του Μεσσία.

Στον πίνακα παρακάτω μπορείτε να δείτει πώς μεταφράζεται το σχετικό χωρίο του Δανιήλ σε διάφορες γλώσσες όπου χωρίς εξαίρεση ο «τράγος» της προφητείας αποδίδεται ως «βασιλευς της Ελλάδος».

Επισημαίνεται ότι στα εβραϊκά η Ελλάδα λέγεται Yavan [* O όρος Ιαυάν έχει διατηρηθεί αμετάφραστος σε μερικές γλώσσες (π.χ. Γιουνανιστάν, Γιουνάν κ.λπ.)], η δε ελληνική γλώσσα και οι Έλληνες Υavanit, από τον απόγονο του Νώε Ιαυάν (Γέν. 10/ι/4) εξ ου Ιωνία, Ίωνες κ.λπ.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ 8/η/21 ΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ

που αποκαλούν τον Αλέξανδρο Βασιλέα τής Ελλάδος

Παντού ο Αλέξανδρος ονομάζεται “Βασιλεύς της Ελλάδος”, ακόμη και στις βαλκανικές και σλαβικές γλώσσες (x) 

Και μία … “λεπτομέρεια”

Ακόμη και στην μετάφραση της Αγίας Γραφής στη γλώσσα των Σκοπίων πάλι ο Αλέξανδρος ονομάζεται “Βασιλεύς [τσάρος] της Ελλάδας”,
όπως φαίνεται παρακάτω.

Σημειώνεται  ότι η Αγία Γραφή δεν μεταφράστηκε σ’ αυτή τη “γλώσσα” παρά μόλις πριν μερικές δεκαετίες δεδομένου ότι αυτή είναι μόνο μια τεχνητή “γλώσσα” που δεν  υπήρχε παλαιότερα.

(Αναδημοσίευση άρθρου από το tyxikos.gr κατόπιν ευγενικής αδείας τού συγγραφέα)

Επιμέλεια άρθρου για την Pieria.tv Γιώργος Οικονομίδης